Leon Degrelle (1906-1994)

plutonowy_kruszon

Leon Degrelle (ur. 15 czerwca 1906 w Bouillon w Belgii, zm. 31 marca 1994 w Maladze w Hiszpanii) – polityk belgijski o poglądach nacjonalistyczno-faszystowskich. Oficer SS, w czasie II wojny światowej dowodził Legionem Walońskim walczącym u boku armii niemieckiej na froncie wschodnim. Po wojnie znaczący działacz neofaszystowski. Z pozycji rewizjonistycznych podejmował polemikę z prawdą o holokauście. Dzięki pomocy organizacji ODESSA przedostał się do Hiszpanii, gdzie udzielił mu schronienia gen. Francisco Franco. Zmarł śmiercią naturalną w wieku 87 lat w szpitalu San-Antonio-Park w Maladze.
Dzieciństwo i młodość
Urodził się w rodzinie katolickiej, ojciec był właścicielem browaru. Ukończył szkołę średnią w Namur prowadzoną przez jezuitów i kontynuował naukę na wydziale prawa Uniwersytetu w Louvain, gdzie aktywnie działał w Akcji Katolickiej. W tym okresie duży wpływ na Degrelle'a wywarł Charles Maurras, twórca francuskiej szkoły nacjonalizmu integralnego.

Działalność polityczna
W 1930 r. wyjechał do ogarniętego powstaniem Cristeros w Meksyku, gdzie napisał serię artykułów o prześladowaniach katolików. Po powrocie do Belgii władze kościelne powierzyły mu stanowisko dyrektora katolickiego wydawnictwa Christus Rex. W 1935 r. założył nonkonformistyczny i antysystemowy ruch nacjonalistyczny Christus Rex. W 1936 r. Rex uzyskał 11,5 % głosów w wyborach do belgijskiego parlamentu. Przed wybuchem wojny Degrelle nawiązał kontakty międzynarodowe i m.in. uczestniczył jako gość na zjeździe NSDAP.

Pod okupacją

Po wkroczeniu w maju 1940 r. wojsk niemieckich do Belgii, Degrelle został aresztowany z pogwałceniem immunitetu parlamentarnego przez służby specjalne i wydany w ręce Francuzów. Po uwolnieniu powrócił do Belgii i rozpoczął rozmowy z okupantem na temat utrzymania jej jedności państwowej. Po utworzeniu w lipcu 1941 r. Legionu Walońskiego (początkowo w ramach Wehrmachtu, a od 1 czerwca 1943 roku w ramach Waffen SS) wyruszył na front wschodni. Brał udział w walkach nad Dnieprem i w bitwie pod Czerkasami. W 1945 r. Legion Waloński został rozbity na Pomorzu, a Degrelle trafił wraz z niedobitkami do Berlina. Degrelle zakończył wojnę w stopniu SS-Standartenführer d. R. der Waffen-SS. Odznaczony wieloma odznaczeniami hitlerowskimi, w tym Rycerskim Krzyżem Żelaznym z liśćmi dębowymi (Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes zum Eichenlaub). Wręczając mu to odznaczenie, na początku 1945 roku, Adolf Hitler powiedział: gdybym miał syna, chciałbym by był taki jak Ty. Za kolaborację z hitlerowskimi Niemcami w listopadzie 1944 r. skazany zaocznie przez belgijski sąd na karę śmierci.

Na emigracji
Bezpośrednio po zakończeniu działań wojennych zbiegł do Norwegii, która w tym czasie była jeszcze pod okupacją niemiecką lub Danii, a następnie dzięki organizacji ODESSA przedostał się do Hiszpanii, gdzie generał Francisco Franco udzielił mu azylu. Według innej wersji dzięki Albertowi Speerowi otrzymał samolot Heinkel, którym bezpośrednio poleciał do Hiszpanii. Miał wylądować na plaży San Sebastián, w północnej Hiszpanii, rozbijając samolot podczas lądowania. Zamieszkał pod przybranymi nazwiskami Juan Munoz oraz Leon Jose de Ramirez Reina w Madrycie, gdzie prowadził życie przedsiębiorcy. Siedmiokrotnie próbowano go zabić lub porwać. Jeszcze w roku 1954 próbował wrócić do kraju i oczyścić się z zarzutów na nim ciążących, władze belgijskie odmówiły jednak powtórzenia procesu. Do końca życia pozostał na emigracji, zmarł w Hiszpanii 31 marca 1994.

Twórczość
Jest autorem między innymi następujących książek:

* Płonące dusze
* Front wschodni 1941 - 1945
* Wiek Hitlera
* Waffen SS

Publikacje w języku angielskim:

* Powieść: The Story of the Waffen S.S. ISBN 0939484129 oraz ISBN 087700465X
* Campaign in Russia: The Waffen SS on the Eastern Front ISBN 0939484188 oraz ISBN 0317385100
* Hitler: Born at Versailles ISBN 0939484250 (przegląd)